Bebeğim'e Şiiri - Meryem Yıldırım

For you my baby

Bir bitişin başlangıcıydı seni tanıdığım gün
Dudaklarını süsleyen o her zamanki gülüşün
Hakimdi yine gözbebeklerine
Yine çok ağırdı yüreğin, yine sığmıyordu
O incecik bileklerine.
Bir üniversite sınavında kaybetmiştim seni,
Bir başka sınavın sonucunda
Kavuşmanın şuursuzluğuyla.
Bilirdim çok severdin beni.
“To dy is my bırtday” başlıklı bir yazında
Bana aşkım diyecek kadar. Umarsızca…
Siyahı seçerdin hep pantolonlarında.
Hediyelerinde Ebruli
Aşkta ise hep mavi.
Sonsuzdu maviler senin için
Bir de derin yüreğin gibi.
En çok mısırlı fasülyesini severdin annemin
Kavgalar ederdik fasülyenin adına
Ben derdim mısırlı, sen ise keşkekli.
Ne farkederdi ki, mısırlı ya da keşkekli,
İkimiz de patlarcasına yerdik
O neli olduğu belirsiz fasülyeyi.
En çok ben sevinmiştim İngiltere’ye gidemeyişine
Halbuki en çok ta sen üzülmüştün kopan kirpiklerime.
Bir tek ben tanırdım Gebze Koop koltuğundaki bakışları
Florya kazasında patronuna yapamadığın konuşmaları.
Birde kırılan gözlüğünün neden o kadar canını yaktığını
Hep ben konuşurdum, sen dinlerdin
Kırılırım diye sabırla sessizliğimi beklerdin.
Oysa ben en ağır su kovasını sana taşııttırmıştım.
Yüreğinin bileklerinden de hassas olduğunu bilmeden,
Bilmeden kıskanmıştım seni bayramlık elbisenden.
Ne çok severdik Gamlı Hazan’I
En çok lara day doy’da eğlenirdik.
Çilek kokardı aşkımız.
Hep bozulurdu telefonlarımız,
Yakalayamazdık, yanlış giderdi mesajlarımız.
İşte böyleydi bebeğim bizim masalımız
Benim çiğköftelerim acısında
Senin tavuk göğsü tadında