Bebeğim Şiiri - Orhan Tuncay

Ben yaşamın anlamını
Yeşil gözlerinde buldum bebeğim
Siyah saçlarında
Gül kokan nefesinde
Adını hecelerken buldum.

Ben, ümit etmenin sevincini
Özlemlerin yürek çarpıntısını
Kuşların cıvıltısını
Senin sesinde duyumsadım
Seni düşlerken fark ettim.

Ben seni çok sevdim
İçimden akan bir ırmak gibi
Kaynayıp coşan bir volkan gibi
Yağmurla yıkanıp
Yemyeşil açan orman gibi.

Ben seni hiç unutmadım bebeğim,
Saçlarını savurarak yürürken
Şen kahkahalarla gülerken
Bana, hep seninim derken
Yaktığın ateşi hiç unutmadım.