Bebeğim.. Şiiri - I Can

Seninle hiç gelmedik
Galata köprüsündeki meyhaneye
Ya da balıkçı restoranına
Şimdi burada kendimle
Ya da kendimden çok uzakta
Seninleyim...
Yediğim diziliyor boğazıma lokma lokma
Rengi beyaz su; söküyor düğüm düğüm
Hala ve hala...
En sevdiğim
Bıcırık diyen dillerin! ! ..
Aylar geçti...
Mevsimler döndü..
Hala sınırdayım..
Neredesin düşünce gücüm! ? ...
Aşmak görevim...
Keyifsizim....
Deniz iyi geliyor ama...
Dalıyorum maviliklere
Düne dair ne varsa
Silip atmak
Maviliklere bırakmak
Tümünü yoksaymak.....
Düne dair içimde saklı
Derin öfkelerim...
Diz boyu korkularım
Sevdiklerim en derinlerim
Yaşadıklarım
Öğretilerim
Çocukluğum,
Tüm geçmişim
Ve Sen...
Kaçmak istiyorum...
Mavilere bırakıp gitmek..
Ama nereye....
Uzaklara, çok uzaklara...
Kendimi de orada bırakıp gitmek..
Ancak o zaman nefes alabilirim..
İşte o zaman
Sevgi dolu kundaktaki bebeğim...

Kalenin önündeki küçük ada; I CAN
17 Haziran 2009/Çarşamba, 16.23