Bebeğim Şiiri - Adem Ulutaş

Bu hayatın çilesi senide mi buldu ki,
Ağlarsın gözlerinden yaş dökersin bebeğim.
Fani olan bu dünya söyle kime kaldı ki,
Boş yere üzülürsün dert çekersin bebeğim.

Ter temiz bir dünyayı sana vermek isterdim,
Koruyun dünyamızı size emanet derdim,
Lakin size pak değil zehirli dünya verdim,
Dünya zehir olsa da sen şekersin bebeğim.

Renk,renk güller açarda hiç birinde koku yok,
Robotlaşmış insanlar bedenlerde doku yok,
Yok oluyor dünyamız kimselerde korku yok,
Büyü belki bunlara sen dur dersin bebeğim.