Bebegim Şiiri - Onur Eken

geçmi kaldım sence
boynumu egip özür dilemek için

çok mu agır geldi sana söyledıklerım
özür dilerım; sana beni affet diyemedım

bir kızgınlık anında sarfettim
o acı sözleri
nerden bilebilirdim; kendi kendimi bitirdigimi

bavulunu alıp gidiyorsun
beni burda yetim bırakıyorsun
arkanı dönüp baktıgında
hala senı seviyorum diyorsun

gözlerinden yaşlar dökülüyor
adımların; yavaş yavaş bilimezlige yol alıyor
sen uzaklaştıkça benden
inan ömrümden ömür gidiyor

sana bebegim derdim
bebegim gibi severdim
ellerini okşar yüzüne dokunur
o masum gözlerini seyrederdim

ne oldu şimdi bebegim
düşman mı olduk böylesine severken
sen bende; ben sende bir beden olmuşken

karşılayanın hep ben oldugum için
ugurlayanında benim bu yolculuga
sana söyleyemedim amma
affet beni ne olur anla

gururumu yenemedim
sana boyun eyemedım
seni böyle severken
beni affet diyemedim

belki daha ne zaman görürüm seni
oldugunda dünya mahşer yeri
ben dogupta nefes aldıgımdan beri
seviyorum seni

git yolun açık olsun..
şayet bir gün seni benım kadar seven
bulamazsan
geri dönmek gelirse aklına
bilki ben burdayım haberin olsun