Karanlık temmuz akşamları
Yollarını ben bekledim
İndirdim hep yıldızları
Işığına nur ekledim
Kurumuş dudaklarında
Nisan Yağmuru kokladım
Yalnız kalmış bu sevdana
Doksan yıldır yâr aradım
Ülkemin son vuslatında
Özlemimi gidermiştim
Yürüyordun at sırtında
Ben hep sana imrenmiştim
Doğruldun cihana yürek
Gün dediğin gün gelecek
Sevdam buket buket olup
Karanfili dost bilecek
Haydi tut da ellerimi
Gözlerinden bir öpeyim
Çekinmeden tüm mazimi
Sana emanet edeyim
Kayıt Tarihi : 9.1.2002 11:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!