Bebeğim Şiiri - Zahide Handan Erengil

Dünyaya katılan kanatsız bir meleksin,
Herşeyden habersiz küçücük bebeksin.
Sana hoşgeldin demeye dilim varmıyor,
Yüreğim senin için, kor gibi yanıyor.
Serçe yüreklim,süt kokulum,masum bakışlım,
Bilir misin nasıl bir dünyaya göz açtın?
Çok çileli,çok dertli bir hayatla kucaklaştın.
Hiçbir şeyden habersiz,yaşama,
Merhaba derken,etrafa gülücükler saçarken,
Hayattan yalnızca sevgi beklerken,
Yanıldın bebeğim yanıldın.
Her an tedirgin bir yaşamın,
Gelecek kaygın olacak,sen büyüdükçe,
Yüreğine yerleşecek,seninle birlikte büyüyecek.
İşte o zaman, nereye geldiğini anlayacaksın.
Yalanların olduğu,savaşların yaşandığı,
İnsanların acımadan birbirini vurduğu,
Güçlünün güçsüzü yendiği,zenginin fakiri ezdiği,
Töre diye babaların, kızlarını vurduğu,
Hastaların hastane kapısında can verdiği,
Cellatların heryerde kol gezdiği,bir dünyada,
Sen nasıl yaşar,nasıl savaşırsın?
Seni de vururlar bebeğim seni de.
Hem de masum olduğuna bakmadan,
Önce güzel yüzündeki gülücükleri çalarlar,
Yerine korkuyu,dehşeti salarlar.
İyi dinle bebeğim iyi dinle,
Bebek olduğuna bakmadan.
Yürekleri yanmadan,hiç acımadan
Seni hem öksüz,hem de yetim koyarlar.