Bebecik Şiiri - Metin Solak

Bebecik

Evvel izin isterim başlamak için lafa,
Gayri layık değilim seninle aynı safa.
Günahsız gözlerine çekinirim bakmaktan,
Bu kirli ellerimle ellerini tutmaktan,
Çünkü uzandığım el, bilirim melek eli,
Senin geleceğinle bulur gönül teselli.
Zira senin safında dizilir saf saf melek,
Umudum kabul olur bu safta en saf dilek.
Bir dilek tutalım gel sureti insanlara,
Zulmetmekten vaz geçer belki masum canlara.
Kimi der neme lazım karışmam işlerine
Rastlanılırmı bilmem zulmette eşlerine.
Nedirki kovalamak boşuna imkansızı,
Tenimde acı yoksa nedir yürekte sızı.
Yağmur sanmıştım düşen yaşları ince ince
Tos diye bir ses duydum yüreğime inince
Baktığım her yan ateş gözlerim yanar narda
Görmemezlikten gelip bıraksammı kenarda...

Hislerim savruluyor hırçın fırtınalarda
Yakamı bırakmıyor kabuslarım art arda,
Küsüyor yarınlarım bu gün dünden firarda.

Ne olur götürmese rüzgar bulutlarımı,
Ben girerim koymayın kabre umutlarımı.
Her gün aşılanırken gül dallarına zakkum
Ağlamaya çok erken çakmak gözlerini yum,
Sen ağladığın zaman tüm çiçekler ağlıyor,
Kuşlar küsüyor bana, dağlar matem bağlıyor
En vefalı dostlarım kuşlar ile çiçekler,
Korkarım onlarında kanını içecekler.

Bir hayli zaman oldu dostlardan ayrılalı,
Yumuyorum gözümü kulaklarım tıkalı,
Geri dönüp baktım ki bu şehirden çıkalı
sokakları loş ışık parklar parlak yakalı.

Mutluluk şarkıları boşa yorar beynimi,
Kaçtılar hayallerim terk edip bedenimi,
Arınırmı kirlerden bedenim yağmurlarla
Yoksa yakmakmı lazım tamudaki harlarla
Ben yanayım değmesin sana tek zerrecik kor,
Zira dayanılmıyor tahayyülü akla zor.

Yine düşürdü iblis insanları ağına
Acımadan doldurdu korları kundağına.
Hirayı unutturup koşturdu kaf dağına.
Söküp yedivereni zakkum dikti bağına
Böylece girdik işte kirli kalpler çağına

Affet gücüm yetmedi toplayıp doldurmaya,
Kirlenmiş yürekleri avcundaki kurnaya.
Annemin göz yaşı da sökmeyince pasını,
Tutar oldu insanlık paslı kalpler yasını.
Firavun kalplerinden kevser geçse aklanmaz,
Gökkubeyi örtsemde günahları saklanmaz.
Patlayacak bir volkan sanki göğüs kafesim
Bağırırım nedendir duyulmaz bilmem sesim
Sende kapatma nolur bana musluklarını,
Okyanuslar paklamaz kabil kusmuklarını.
Senin gözlerinde tek umudu okuyorum,
Bakışınla gönlümce sevdalar dokuyorum.
Yumarım gözlerimi gözümde melek yüzün,
Bu hülya dışında hep beni alt eder hüzün.
Gülüşün kulağımda kuşlar gibi cik cik cik
Seninle yeşerir tek umutlarım bebecik