Bebebeğim Şiiri - Halit Demir

Merhaba yeni dünyam...
Merhaba benim canım....
Merhaba benim gülen gözlü yavrum..
Hoş geldin...
Her çocuk dünyaya gelirken ağlarmış
Sen, dudağındaki tebessümlerle geldin
Gözlerindeki gülümsemeyle...
Ne güzelmiş, dünyaya gülen gözlerle gelebilmek
Sevdiklerine tebessümlerle bakabilmek
Tıpkı senin gibi...

Hayatın anlamını, sen doğunca öğrendim
Tebessümü, gülen gözle bakmayı
Artık boş gözlerle bakamıyorum hayata
Çünkü! sen girmiştin artık hayatıma.
Biliyorum bebeğim, hiç kimsenin üzülmesini istemediğini
İstiyordun herkesin gülerek gezmesini...
Biliyorum bebeğim,
Küçük olmana rağmen çoğu kez de üzüldüğünü..
Üzüldüğünü anlayarak saatlerce ağladığını
Ne zaman donuk bir gözle karşılaşsan
Anlıyorum üzüldüğünü
Ne yaparsın bebeğim!
Ne yaparsın bitanem!
Herkes senin gibi olamaz.ki.?
Herkes senin gibi bakamaz.ki.?
Konuşamasan da durgunluğundan anlıyorum
Sessiz çığlığınla bana “Hayır bakmalı baba” bakmalı dediğini
O insanlarda Gülmeli, gülmeli dediğini
İstiyorsun bitanem!
Tüm insanların senin gibi olmasını
Bir tebessümünle neler yapabileceğini bilseler
Ve senin gözlerindeki o ışıltıyı görseler
Belki hiç somurtmak istemezlerdi
Dertlerle yoğrulurken insana
Ab-ı Hayat verdiğini bilmeliler bitanem...
Gülen gözlerinle buzları erittiğini, bilmeliler
Sevgisiz kalplere sevgi bahşettiğini de bilmeliler
Ve en güzeli ise kalpleri birleştirdiğini bilmeliler
BİTANEM! Onlarda senin gibi olmak isterler
Belki onlarda senin gibiydi
Belki onlarda tebessümle gelmiş
Gülen gözlerle hayata girmişlerdi
Belki de bu iki şeyi hayata atılırken kaybetmişlerdi
Ama hayatın kısa olduğunu bilseler di
Onlarda hiç eksik etmezlerdi gülümsemeyi
Evet bebeğim, Evet bitanem.
Hayat böyle işte..
Benim gözleri gülen, dudakları tebessüm dağıtan kızım

Bil ki “SENİ ÇOK SEVİYORUM”