Boşluğa açmış kanatlarını hayata süzülen bir kuş
Aklımın boşaldığı an, griden başka rengi olmayan
Anlamsızlığıma, bir ünlem gibi arıyordu cümlesini.
Ben! Batarken deryasına dertlerin, oysa çoktan gitmiş.
Duruyorum, olağan bir hal içinde
sırtımda dağ gibi ezginliğin
altında bezgin ve masum
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
