Kazmasız küreksiz toprağı eştim
Çölleri yürüdüm dağları aştım
Bir hayal uğruna yıllarca koştum
Yaşlanan bedenim çöktü be usta
Ciğerim kanadı candan sakladım
Eski derde yeni dertler ekledim
Belki dedim seksen sene bekledim
Yaşlanan bedenin çöktü be usta
Bülbül olup yar bağında ötmedim
Çoban olup çölde sevgi gütmedim
Vatan dedim vatanımdan gitmedim
Yaşlanan bedenim çöktü be usta
Naçar kaldım karaları bağladım
Boyun büktüm kaderime ağladım
Kanayan yarayı korla dağladım
Yaşlanan bedenim çöktü be usta
Dallarım kurudu kaldım yapraksız
Ne savaşlar yaptım bir damla kansız
Yolun sonsundayım canım dermansız
Yaşlanan bedenim çöktü be usta
Unumu eledim eleğim astım
Şu fani âlemde olmadı dostum
Hep şükür eyledim bir ömür sustum
Yaşlanan bedenim çöktü be usta..
Ali Kemal Bozkurt
Kayıt Tarihi : 27.9.2016 15:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!