Be usta Şiiri - Oktay Çekal

Be usta…

Yoruldum ben; bakma öyle diriliğime,
Sürüklenir ayaklarım, inanma yürüdüğüme…
Çok oldu vurmayalı, sanki durmuş yüreğime,
Hep virane duygularım, söz geçmiyor be usta.

İçimde kuruyor, açan sevgi çiçeğim.
Gözyaşlarım sulasa da, yetmiyor can suyum.
Doyurmuyor hayatı, boşa akan ırmağım.
Aksamda sevdiğime götürmüyor, be usta…

Kollarımda bir ağırlık, kalkmaz göğe ne yapsam.
Teni çekemez olmuş, ruhumdaki varlığım.
Dağlar uzak kalır da, kuş bakışı uçarım.
Aklım onda kaybolur, aşk olur be usta…

Sevgim bir güvercin, hep özgür gökyüzünde…
Mavinin her tonunda, akıp durur tenimde.
Aşka gelip çarpınca, sızlayan yüreğimde,
Yağan bir yağmur olup, dökülür be usta…

Oktay ÇEKAL
13.02.2016-10.21