Bê Tişt! Şiiri - Feridun Urfa

di grevên birçîbunê de stranbêjên reş qemer mezin dikim

dilorînim
dikevînim

xewnên nebaş dibînim,vedicinikim

ditirsim
dikevim

devê min tije kerengên buhar nedî
helbestên bê xwê ava dikim
keçên bêyom dikevin ji devê min

devê min tije panzêrên neyar
panzêrên kujtar
panzêrên xort kuj
panzêrên Kurd kuj

konên şîndar dibin para min
şîn digerînim
şûr digerînim
hûr digerînim

hûr hûr lêxin govendê wer bûka mala bavê min

dipirsim,bê bersiv dimînim
dibêjim,bê gotin dimînim

porê delala xwe dirûçikînim
lêv ê xwe diqetînim
di xevên tenik de,
bûk û zava yên duwazdeh salî dixenikînim

bê bajar im
bê gund im
bê xew im

rûyê xwe dikim bênder
li rûyê xwe vala dikim
tavên esmer

raste rast!

dixwazim helbestên bê dawî binivisim
ceyranê bidim gotinên xwe
nîgaşên xwe rakim feleqê
pîsî pê bidim xwarin

offf! çiqas tiştek pîsim!
ne tiştim
bê tiştim
kê ez anîm vî bajarî

û ez li vir hîştim..

Feridun/Termînalek nav bajar/Avrêl 2012