bE! tErİm Şiiri - Reyhan Tataroğlu

Serinlemek...
Güneşin gölgesinde
Aşkların en güzeli
Güneşin ötesinde
Bir ışık demeti
Süzülür uzaklardan
Kurtulmuş...
Karanlığın karamsarlığından
Binbir çeşit
İblisçe tuzaklardan

Yıldızları gördüm
Çocuklara taç
Yolunu kesmiş
Kin,heva, heves
Kibir, gurur,hırs...
Yapmış zulüm
Masumiyet adalete muhtaç
Öyle sevimliki
Gözümü alan ışık
Bütün hayallerim rengarenk
Boynuma asılı ölüm
Omuzlarım ayaklarıma denk

Çarpıcı bir açıklama
Bütün suçların itirafçısı
Meyhaneci keyifli
Ruhum...
Günahların şarap fıçısı
' İlahi ente maksudu
Rıdake matlubu'
Rızayı arayan kullar
Maksada erenler
Bir yanda bülbüle
Bir yanda güle
Can verenler
Nerde...
Klavuzu karga olupta
Gümbürtüye gidenler

Bayramlıklarımı giyip de
Elini öptüğüm büyüğüm
Harçlık istemem
Sevgiyle bak, okşa,sev
Yeter...Ki
Ellerini sildiğin havlu
Abdest aldığın su
Suyu kucaklaya güğüm
Olayım...

Nurunda yandı günahım
Gecelerimi uyandıran sabahım
Senden önceki eyvahım
Ruhum kördüğüm
Himmet eyle...
Ey! ...
Nazarında öldüğüm...