Be Oğul Şiiri - Rahmi Kızıltoprak

Be Oğul
Bugün gün yine ağarıyordu Oğul.

Ortalık aydınlanıyordu, uzayıp giden günler bitmek bilmiyordu Oğul.

Burada gökyüzü olsa da toprak yok, ağaç yok, biten ot yok, öten kuş yok Oğul.

Hep aynı gün batımı, aynı sert rüzgârlar ve aynı ışıklar be Oğul.

Hayatın sende yaşadıkları yavaşça senden çekilip gidiyor be Oğul.

Her gün tekrarı değişmeyen hayatlar yarenin oluyor Oğul.

Sürülecek sefa yok, görülecek cefa çok Oğul.

Geride kuytuluğunda derinlerinde yaşadıkların Oğul

Ve yüzünden süzülerek akan yatağındaki ılık gözyaşları be Oğul.

Sen orda ben yaban ellerde dinmeyen hasretimle garibim, bayram gelmiş neyime be Oğul.

Ayrılık hüzünleri, hasretlerim, özlemlerim hep benimle be Oğul.

Burada demir kapılardan sızan güneşin huzme ışıkları aydınlığım oldu be Oğul.

Geride katmerleşen kederli gönlüm, muzdarip ve bi-tap düşen ahvalim ve birkaç kadirşinas hasbihal dost be Oğul.