Be Kadın Şiiri - Kadir Haktan Türkeli

Filistin askısında unuttuğumuz göz kapaklarımız vardı ya..?
yarım asırdır ağlamadı ölülerimize
yıkarken yaramızı o sülfit tuzu
korkumuzu kara mahsen,
çığlığımızı manyato alıp gitti
be kadın

sen düğün dernekte gerdan kırarken
biz cellatlar dansında can pazarındaydık

tepkisiz bir yılan çırpınışı gibi
zulum çekerken
zinciri boynumuz da
otcul mayısböceklerine kaptırdık
k a n l a r ı m ı z ı
Yusuf gibi caresiz,
tefkif koridorlarında ölüp ölüp dirilirken
sen kış günün/de beyazlara bürünüyordun,
be..
k a d ı n

doğrudur;
yüzbin yıllık bir ırgattan türeme olduğumuz
bir hamal gibi taşıdığımız yağmacı o VÜKELA........(Osmanlıda bakan)
rüşvetci VÜZERA/YA (vezir/e)
sırtımızın kamburların/a bindiği de d/oğrudur
ve/de modern bir esir gibi....!
kan emici egemenı taşıdığımız da doğudur,
k a d ı n
hatta bizi muhtaç eden kör düzen/e
muhtaç yaşadığımız da..!

K A D I N

bu yurdun kan bedelini biz ödedik
kadın
biz...!
bizzzz!

o zikrin de....!
parasına şükrederken
biz....!
yutgunan aç çocuklarımızın midelerine şükrettik

ey kadın...!
aynı toprağın,
aynı ağaçın,
aynı dallarıyken
hatta sayabileceğin kadar etle tırnakken
ve/de
vatan için bu denli bizler,
can bedeli ödemişken

sen.....!
ojeli tırnaklarınla vatan sever
biz....!
bir HAİN mi olduk...?
K A D I N

olmadı kadın
olmadııııııı.....! ! ! ! ! !
kadıııın!

ey kadın her masalın elmasını masalcılar dağıtır
gökten üç elma düştü

biri ezan
biri bayrak
bir de vatan

egemen elmayı kaptı
can vermek bize kaldı
halk/a secdesi,
K A D I N

şimdi...
bir gazel ki...!
bir kulaktan diğer kulak/ta pişer
akıllıya göz yaşı
deliye oynamak düşer
KADIN
deliye oynamak düşer