Be Kadın (6) Şiiri - Sadık Yılmaz

Sevda masalıyla her dem uyuttun
Gönlündeki zehri, kustun be kadın
Şen şakraktın oysa dilin mi yuttun?
Ne yaptım ki sana, sustun be kadın

Anlatmazsın derdin belki çok çektin
Zamanlı zamansız gözyaşı döktün
Kaçamak bakışlar boynunu büktün
Ne yaptım ki sana, küstün be kadın

Çok uzundu saçlar nedense kırktın
Hassastı şu kalbim ne diye burktun
Cesaretin yok mu kimlerden korktun
Ne yaptım ki sana, pustun be kadın

Gönlüm sende bulmuş ilk intibahı
Yasak sevda değil aşkın mübahı
Yanımdan geçerken selam sabahı
Ne yaptım ki sana, kestin be kadın

Sanki ok saplanmış sinemde ağrı
Tedavülden kalkmış yitik bu çağrı
Kessin haşin rüzgâr yanınca bağrı
Ne yaptım ki sana, estin be kadın

Zikretmezdim oysa dilimde küfrü
Kıymetini bildim öğrendim şükrü
Bu son veda busen ayrılık mührü
Ne yaptım ki sana, bastın be kadın

Kolaysa yasakla çiz hududumu
Var kara toprak ol sar vücudumu
Darağacı kurdun tüm umudumu
Ne yaptım ki sana, astın be kadın

_________15.11.2019__________