Be Kadın Şiiri - Mehmet Durak 2

Gözlerin ilğisiz kalmış be kadın
Sevda baharını yaşamamış yüreğin
Bir çocuk gibi şımarmamış kalbin
Aşktan yana öksüz kalmışın be kadın.

Ellerin..! ellerinde bir tuaf
Sahip çıkarcasına sımsıkı tutulmamış
Saçların ne güzel dalga dalga rüzgar gibi
El deymemiş tenine ürkek bir ceylan gibisin be kadın

Yaşanmamış bir ömür var sanki gözlerinde
Hayaller var umut dolu
El ele tutuşup yürümediğin kaldırımlarda
Duymadığın aşk sözcükleri var

Islanmayı bekleyen hayallerin var
Dudaklarında titreyip kalan
Ve duymaya okadar hasret kaldıgın nameler var

Ay karası gecelerde
Hıçkırıklarla uyandıgın kabusların var
Dert anlatıp durma dört duvara
Hıçkırıkların yas tutuyor be kadın

Korkuyorum uyacaksın birgün deli yüreğine
Çekip gideceksin peşinden sonsuzluga
Sana bukadar sırılsıklam tutulmuken
Beni böyle bırakıp gideceksin diye korkuyorum be kadın

O kömür karası gözlerinde
Yok olmaktan korkuyorum be kadın