Be Kadın Şiiri - Vedat Aydın

Be kadın,
Kim bilir kaç aşkın busesi var dudağında,
Kalmaz ki bir ömür gençlik ocağında,
Güzellikler şimdi senin kucağında,
Sana da kalmaz bu dünya,
Kimseye kalmadığı gibi,

Sevmek varken gönül bağından,
İnersin her gün birinin kucağından,
Tatlı sözler dökerken dudağından,
Hiç vurulmadın mı gönül dağından,

Be kadın,
Dillerde hep senin adın,
Kimi görsem der ki,
“Bir koklayın bir tadın”
Sevgiyi sevgiliyi geç,
Hani nerede kaldı kendine saygın,

Bir çift tatlı söze kanarsın,
Gönlünü paraya satarsın,
Sen aşkı sevgiyi böyle mi sanırsın,
Yıllar sonra uyanır ağlarsın,
Yalnız kalınca köşe bucağında,
İşte o zaman anlarsın,
Kalmadığını bir ömrün,
Gençlik ocağında