Be Kadın Şiiri - Erdem Gümüş 2

BE KADIN

Kimin ne haddine, giydiğin turban,
Aklı örtmüyorsan, giyin be kadın.
İlim irfan edep, değilse urban,
Fikri örtüyorsan, soyun be kadın.

Din diriye gerek, neylesin ölü,
Kula kulluk değil, biatın yolu,
Kur'an derin deniz, ilimin gölü,
Uyan artık uyan, ayın be kadın.

Diri diri seni, gömdüler kuma,
Kader değil senin, üstüne kuma,
Niye yasak sana, camide cuma?
Cinsiyetler eşit, deyin be kadın.

Haçlı el atmıştı, ecdat sin'ine
Döktü denizlere, tıktı inine,
Atatürk ne yaptı, senin dinine?
Ona hakaretten, cayın be kadın.

Cahil toplumlara şöyle bir bakın,
Kan revan içinde, meyletme sakın,
Ezanı sen oku, sesine yakın,
Sana da desinler "sayın" be kadın.

Senden doğmadı mı,bütün insanlar?
Niye sana değil, hürmet ihsanlar?
Bitsin artık masal masal hüsranlar,
Kendinize saygı, duyun be kadın.

İnsan beşer şaşar dilden çıkar gaf,
Şiir de ibadet, sürç-i lisan af,
Yaz Kul Figani yaz,okunsun saf saf,
Bunu dilden dile, yayın be kadın.

Kul Figani (Erdem GÜMÜŞ)
23.07.2018
ÖZBEKİSTAN