Be Hüzün Şiiri - Atilla Durukan

aylar varki uzaktaydın,çok mutluydum be hüzün,
duydun açılan yaramı,tuz basmayua mı geldin hüzün.
ateşiyle yanıyorum,gözlerine vurulmuştum,
sana sevmek haram dedi, sevemedi beni, hüzün.
hiç doymayan iştahınla,uzakları yara,yara,
yine gelip beni buldun,utanmadın mı hüzün.
bırak beni tek başıma,senden uzak kalayım ben,
yüregimin acısıyla ben yanarım,bırak hüzün,
açmaz dedigim çiçek açmış, hep kokular saçıyordu,
parlamıştı yüregimde,ışıl,ışıl,ışıyordu,
hayalimde,gözlerinde dünyaları kuruyordum,
bir damlası göz yaşına, hep sevdalar yaşıyordum.
bilemedim bu dünyada aşkların da yaşı varmış,
mutlulugu hak edenler,sevenler hiç degillermiş,
mutlu olmak istemiştim,yalnız seni çok sevmiştim,
sevme dedin kapatarak gözlerimi,geldin yine zalim hüzün.
yıllar yılı benimlesin,ben usandım senden hüzün,
bırak beni tek başıma,gidecegim buradan hüzün.
sevdaların olmadıgı,acıların çoklarına,
gelme artık sen peşimden,bende çoktur senden hüzün.