Doğumumla hasretimi çekmeye başladın,
Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak,
Bir urgan bağladın boynuma, ha bire çektin,
Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak.
Dağ oldun yoluma, yar oldun önüme çıktın,
Dâğ oldun kalbime, yâr oldun gönlüme çıktın,
Bağ oldun bahçeme, bağ oldun ömrüme çıktın,
Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak.
Nereye gitsem yanımdasın, hiç ayrılmazsın
Yediğim senden gelir, içtiğimde sen varsın,
Sana gelenleri hep sever, hep kucaklarsın
Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak.
Güller gibi kokarsın, seni seveyim diye
Zaman zaman tozarsın, seni göreyim diye
Tohumu alır, büyütürsün yiyeyim diye
Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak.
Turgut’um, inan canımdan çok seni severim
Çekinmem senin için ölümlere giderim
İnan sevdiğin kadar ben de seni severim
Bilmem bu nasıl sevdadır, be hey kara toprak.
31/01/2007
Turgut UzduKayıt Tarihi : 3.1.2009 14:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!