Be Hey Bu Gönlüme Ateş Düşüren

ey bu gönlüme ateş düşüren
Yangınlar çıkaran sen değilmisin
Güneşim olupta ömrüme gelen
Aşkından kör eden sen değilmisin

ey bu ömrüme vahiy indiren
Dudağımda duam sen değilmisin
Aşka dönüşüp de göze görünen
Secdeye vardığım sen değilmisin

Dallarda çiçekler senin kokundur
İçime çektiğim sen değilmisin
Mevsimler dediğin gül cemalindir
Baharım kışım sen değilmisin

Toprak olsam ekin ekin yeşeren
İçimdeki tohum sen değilmisin
sözündür Toprağımı yeşerten
Benim mucizem sen değilmisin

Dağlara çıkıp isyan eylesem
Yüreğimde destan sen değilmisin
Boyun eğip eşiklere yüz sürsem
Efendim üstadım sen değilmisin

Aşka gelip gökyüzüne yükselsem
Omuzumda kanat sen değilmisin
Ömür boyu inzivaya çekilsem
Varacağım sır sen değilmisin

Bir yolculuktur aşkın koynunda
Yürüdüğüm menzil sen değilmisin
Her yolculuk biter elbet toprakta
Yatacağım kabir sen değilmisin

Deniz olsam dalga dalga köpürsem
Vardığım kıyılar sen değilmisin
Dağlar olsam heybetimle dikilsem
Başımdaki zirve sen değilmisin

Dalsam en derinine aşk deryasının
Çiğerimde nefes sen değilmisin
Azrail gelse canım almaya
Verdiğim son nefes sen değilmisin