Be gün ve gün tarifsiz bir sızı içimi sarar.
Dili yok,göz,yaşı yok.
Kurumuş nehirler toprak olmuş kum olmuş dağ taş misali.
Örtüyü terk etmiş.
Tabiat gibi ve gün günle başlarken aynı dejevuyu yaşıyorum.
Be gün ve gün tarifsiz bir acı BAŞLAR SOL YANIMDA.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta