GÜLAY
GÜLsün yüzün ömrünce,
Üzülme hiç gönlünce,
Lale sümbül görünce,
AY misali gülünce,
Yarınların şen olsun.
BE GÜLÜM (GÜLAY)
Gözlerinden sevgi seli akıyor,
Ümitsiz sözlerin yürek yakıyor,
Leyla’m, mecnun edip akıl çeliyor,
Aklimi basımdan, alma be gülüm.
Yangına körükle gitme be gülüm.
Gül derim yüzünde güllerin açar,
Ümitsiz anımda neşeler saçar,
Lal eder görünce sözcükler kaçar,
Ateşi gönlüme salma be gülüm.
Yoktan başıma dert açma be gülüm.
Gül gibi açarsın tomurcuk iken,
Ümit verip sonra saplama diken,
Leylasız durulmaz aşka düşerken,
Acıyla yaşatıp yakma be gülüm.
Yoklukla ölüme itme be gülüm.
Güle bülbülün kor hasreti gibi,
Üryan yüreğimin sevdası gibi,
Leblerinden düşen sözcükler gibi,
Acuze haline sokma be gülüm.
Yabanlar yerine sayma be gülüm.
Mehmet Ali DEMİRCAN
25.10.2007 – 23.40 Ümraniye
*** Aynalar Gerçeklerin Ta Kendisidir.
Konuş onunla, Doğruyu Söylemekten Çekinmeyecektir. *** MADemircan.*Radyoerguvan.com
Kayıt Tarihi : 27.10.2007 14:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kıvırcık Kızım GÜLAY' a Armağanımdır.

Tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (1)