Hazan inmiş mor sümbüllü bağlara,
Gül dermeye zaman mı var be gönül.
Vurgun yemiş gibi sardın dağlara,
Başında boz duman mı var be gönül.
Avcı olup ok yüklesen yayına,
Cılga yolda ceylan düşmez payına,
Düşün sarhoş olmuş girmez rayına,
Yüksek uçan human mı var be gönül.
Kendi gelin kendi güvey toy senin,
Gemi senin liman senin koy senin,
Gam üstüne nöbetin var oy senin,
Senden sevgi uman mı var be gönül.
Ne yol bilir ne yolundan kalırsın,
Ne durulur ne nasihat alırsın,
Ömür girdabında tuttuğum sırsın,
Yırtığın mı yaman mı var be gönül.
Vuslatî’yi yoldaş kıldın çileye,
Hangi derdi beşiğine beleye,
İstedin ki can bedende meleye,
Bundan ağır roman mı be gönül.
Kayıt Tarihi : 30.5.2014 21:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gül dermeye zaman mı var be gönül.
Vurgun yemiş gibi sardın dağlara,
Başında boz duman mı var be gönül.
------Osman bey bence muhteşem bir türkü yada şarkı şiir bu kadar güzel yazılır ,sizi ve şiirinizi kutluyorum saygılar sunuyorum.
Gönülle muhabbetin şiire düşmüş çok güzel bir örneği..
Nazarlık misali son dizede atlanan 'var' sözcüğü de 'varmış gibi' okunmalı..
Günün Şiirini ve değerli ozanı içtenlikle kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (13)