Düstüm caresiz bir derde,
Diller söylemez be gardas.
Nerde anam bacim nerde,
Diller söylemez be gardas.
Gayri yemek yiyemezsin,
Annem babam diyemezsin.
Libalarin giyemezsin,
Kollar giyemez be gardas.
Topraklar üstüme ucar,
Kara yerde kaldim nacar.
Zebaniler heybet sacar,
Dizler gezemez be gardas.
Dostlar cukura koydular,
Akrepler gözüm oydular.
Yilan cayan hep doydular,
Eller yazamaz be gardas.
Cok perisan olmus fakir,
Gazioglu sefil hakir.
Kurtar bizi attarbakir,
Gözler göremez be gardas.
Kayıt Tarihi : 26.3.2008 18:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Burakci](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/26/be-gardas.jpg)
Ne demişler ' Ölmeden ölmek gerek '
Şahali
Akrepler gözüm oydular.
Yilan cayan hep doydular,
Eller yazamaz be gardas.
Sevgili Mustafa can, Ali gardaşımın hani bir hikayesi var. Yamur duasına hocayı çağırıyorlar, hoca dışarı çıkınca cemaata kızıyor.
İşte o hikaye aklıma geldi bu kıtayı okuyunca.
İnşallah inanıyorumki, Akrepler oyamayacak ve yılanlar doyamayacak. Çünkü erişeyemecekler.
Şiirin akımlı ve manalı olmuş, kutluyorum. Baki selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (2)