Gözleri olup ta göremeyen, bedenlerde yaşayan ölüler olduk.
Kimi zaman seni içimize sığdıramaz kimi zamanda senden nefret eder olduk.
Ha bugün ha yarın derken kendimizi hayatın sonunda bulduk.
Neden sana bu kadar çok aldandık be dünya….
Hep senden bir şeylerin kazanmanın kaygısında,
Değersiz hesaplaşmaların yersiz kavgaların sonunda,
Kocaman bir yalan varmış o sahte gülüşünün ardında,
Meğerse sende bizim gibi acizmişsin be dünya…
Doymak bilmedik vaz geçemedik bir türlü senden,
Oysa bize bırakacağın miras sadece beş metre kefen,
Bunu bilsek te alamıyoruz elimizi kopamıyoruz neden,
Tatlı görünümlü acı bir zehirmişsin be dünya….
Kayıt Tarihi : 5.5.2017 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!