Ayrılık bile, bile olunca zor oluyor be dostum!
Göre, göre görmezlikten gelmek!
Var olduğunu bildiğin halde görememek!
Sesini duyamamak!
Elini tutamamak!
En kötüsü de kabullenmek!
Ne kadar acı!
Ayrılık ölümle gelse Allah'ın emri deriz de!
Ya buna ne cevap verilir?
Çaresiz bir hastalık gibi günü beklenir!
Her şeye rağmen bir adım atayım desen yüzsüz denilir.
Bunun adı sizce sevgi midir?
Sevgi alınmaz ama verilmelidir!
Hiçbir cellat ayrılığın boynunu vuramıyor.
Leyla ile Mecnun, Ferhat ile Şirin gibi
Kavuşmayı dört gözle beklersin de
Araya kara kediler giriveriyor.
Sonunda vazgeçiyorsun mücadeleden
Kabulleniyorsun ister istemez!
Sonunda ahrette buluşursun be dostum!
Sıdıka
Sıdıka EmekKayıt Tarihi : 30.1.2013 12:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!