Be Can Şiiri - Atıl Kesmen

Alıp başımı gideceğim
Evet..... gideceğim
Taşıyamıyorum artık
Bu gönül yükünü kendimde
Tir, tir titriyor bedenim
Tutma beni... be can
Ne olur tutma gideceğim artık
Bir bilinmeyene
Belki, belki bilinipte
Görülmeyene.....be can

Can'mı dayanır sevgiyle örülmüş bu kadere
Ah dahi diyemiyorum
Bir yudumluk nefesle
Yorgun düşmüş gözlerde
Yalnız kalmış kendime......

Neden'dir bilemiyorum.....be can
Ters esen bu rüzğarlarda
Sesim kısılıyor
Nefesim daralıyor
Gözlerim kararıyor
Düşüncelerim bir yığın olmuş
Duygularım'da ateş almış
Gönlüm....görmüyor,görmüyor artık
Ne siyahı ne beyazı........ be can

Bu sahte yaşamlarda
Sinsi rüzğarlar esiyor
Tüm bedenlerde
Tüm düşüncelerde
İyi bak görebiliyormusun...?
Gönül'den gelipte
Yüzlere vuran
Sesiz sedasız bakışlar arasında
Çöle dönüşmüş
Susuz kalmış gönülleri....be can

Tutma beni gideceğim
Affedilmez abdalım ben
Kararım kesin
Üstü örtülü mahsur kalmış
Bir yanlara yatmış,yıkılmış
Bu yaşam düşüncelerinden.......be can

Kıracağım belinden anlamsız korkularla
Kilitlenmiş
Sonsuzluklara ait olan
Ve görülmeyen bu kader kapılarını
Bulacağım o bilinmeyeni
İşte ben geldim buradayım diyeceğim
Sevgiyle saygının
Birbirine karıştığı bu yaşam macerasında.....

Korkma....be can
Senin neyin eksikki
Ağrı çeken bedeninde
Etkisini tesirini kaybetmiş gün ışığından

Bu bilinmeyen yol
Evet............bu yol
Islak kaygan
Tek var olan..... evet tek var olan
Sende olan......Bu Can
Neyin hesabını yapıyorsun
Bu yalan dünyanın toprağıyla tozuyla
Neyi toplayıpta
Neyi çarpıyorsun
Hiçbir zaman
Net çıkmayacak hesabında.......be can

Görmüyorsun
Nerede oldugunu
Nerede durdugunu
Bedenin soğumak üzere
Bu nehrin suyu
Sen'de kurumak üzere........be can

Bak
Bekçi orada bekliyor
Hemde gözlerini kırpmadan
Işığını yakmış bu yana bakıyor
Sanki
El sallıyor
Biletini kesmek üzere
Bir bilinmeyene..................BE CAN.............