Yılları denize atılan taşlar gibi seke ledik
Ağaç rüzgârla eğilmesi gibi dertle eğildik
Kimi zaman güldük ağladık dönüp bakmadık
Saçlarımıza dökülünce dağların karları yakındık
Kulağımızı tırmalayan sözleri duymadık
Sevgi öfke ile kendi hamurumuzu yorulduk
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta