Be Anne Şiiri - Nedim Çekin

Hiç bir acının telafisi olmuyor be anne
Bak yine sokak ortasında bi kadın vuruldu
Yine silah sesleri çocukları ürküttü
Sokakta siren sesleri telsiz sesi ile bir oldu
Hazin bi son bide bi türkü artta kalan
Yine bir yıldız kaydı
Bi hayat son buldu
Evler harebeye döndürüldü
Hortladı ölüm
Hortladı be annem
Taş üstüne taş baş üstüne baş kalmadı
Toplu katliamlara döndürüldü bodrum katları
Çoluk çocuk demeden katletildi
Yakıldı
Yıkıldı
Vuruldu sokak aralarında küçük bedenler
Göz göre göre can alındı
Yok oldu hayatlar menfaat uğruna
Artta kalan sadece gözyaşı
Geceler hep soğuk yasanıyor be annem
Güneş doğmuyor
Açmıyor çiçekler
Serpilmiyor menekşeler eskisi gibi

Dedim ya annem dedimya sokak ortasında bi kadın vuruldu
Vurulduda insanlık yerin dibine battı
Yedi gün
Yedi gece
Hiç bir karanlık gün yüzüne çıkmadı be annem
Hep bi umut ile bekledik barışı
Kendimizi avuttuk sadece
Hayaller çalındı ses çıkarılmadı
Umutlar bitirildi görmemezden gelindi be anne
Bak güneşin doğduğu yerde çocuklar üşüyor
İnsanlık panzerin arkasına bağlanmış
Sokak sokak dolaştırılıyor
Cumartesi analarının çığlığı yeri göğü inletiyor be annem

Tanrı küsmüş
Küskünlüğünü sefalete hibe etmiş
Esmer yüzlü çocukların kanı ısmarlanmış tanrıçalara
Gencecik fidanlar yok olmuş be annem
Cenazeler yerin altından çıkarılmış
Melekler uğramaz olmuş
Daha nesini anlatayım bu feryatların
Daha nesini öğrenmek istersin bu acıların be annem