Be Ağabey Şiiri - Yusuf Akkaya

Çocukluğumuzu özledim be ağabey
Ne güzeldi o günler
Dert yoktu, tasa yoktu
Para-pul hesabı yoktu
Önümüze biraz ekmek
Bir tasta çorba verdiler miydi
Bizden mutlusu yoktu
Yoktu be ağabey
Gerçekten de öyle idi…

Cidala-badala oynar
Suda gemi yarıştırır
Harmanda top
Çayırda at koşturur
Tozun, toprağın içinde
Bazen kurşun
Bazen bilye oynar
Yazın gölde yüzer
Kışın karda kayardık
Ara sıra çocukça sevdalar yaşar
Bıkınca da boşardık
Okula giderdik
Büyük adam olacağız diye
Hayvan güderdik sırayla
Tarlalardan patates söker
Kırlarda pişirir yerdik
Ya Rahim Dayı’nın bostanından
(Ç)aldığımız soğanlar
Ormana giderdik
Kuru odun, kozalak
Koca, koca sırıklar getirirdik
Yağmurlardan sonra
Düzde mantar toplar
Sobada pişirir yerdik
Anamın peynir yapmasını
Sabırsızlıkla bekler
O taze halinden yerdik
Yazın yamaçlardan topladığımız
Joleler var ya
Tadı halen damağımdadır
Tarlalardan topladığımız
Attoller, kımiler, tatlı babalar,
Yemlikler, canacunalar,
Çayırlardaki kuzu kulakları,
Yamaçlardaki topuzlar,
Öküz kuyrukları....
Daha ismini sayamadığım
Onca bitkiyi unuttum mu sanıyorsun?
Hiç onları unutabilir miyim?
Onlar çocukluğumdan birer parça
Köyümden arda kalan birer anı
Ve çoğu kimsenin ismini dahi duymadığı
Uzak köylülerin vazgeçilmezleridirler
Bunca güzel şeye rağmen
Ara sıra kavga da ederdik
Hep sudan bahaneler için
Ama yine de mutluyduk
Mutluyduk be ağabey
Ya da hayatı tanımıyorduk…

Peki ya şimdi
Şimdi öyle mi?
Artık her şeyin bilincindeyiz
Ekmek yemenin öyle kolay olmadığının
Mutluluğun kolay kazanılmadığının
İnsanların iki yüzlü, riyakar tavırlarının
Emekleri sömürülenlerin
Bazı çevrelerce kullanıldığımızın
Hayattan ve aşklardan yediğimiz kazıkların
Yani benim güzel ağabeyim,
Dünyanın öyle sandığımız gibi
Toz pembe olmadığının
Bilincindeyiz artık
Bilincindeyiz be Komandom
Bilincindeyiz...

09.03.2000