Şirinde olmaz uyak.
Uzun yola gitmez ayak.
Şu ay yüze niçin dayak,
Atıyorsun be ademim.
Görmez sende hiçbir bahar,
Yine de gözüne bakar.
Hala sana yalvar yakar,
Ediyorsun be ademim.
Mutlu olur bir gül ile,
Muhtaçtır hep tatlı dile.
Sen de bunu bile bile,
Cefa etme be ademim.
Sana verir bardakla su.
Senden fazla onun usu.
Birazcık Allah korkusu,
Bilmez misin be ademim.
Korku ancak güder davar.
İtaatse; saygılı yar!
Bu dünyanın ahreti var,
Çekmez misin be ademim.
O olmazsa olamazsın.
Evladını bulamazsın.
Helâlinden ölemezsin,
Bilmez misin be ademim.
İlhan''ım sana yazarım.
Yaptığına çok kızarım.
İşitmez misin azarım,
Sağır mısın be ademim.
Kayıt Tarihi : 14.9.2007 15:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Morçatıya sığınmış kadınlarlaTelevizyonda 2000 li yıllarda yapılan röportajlardan etkilenerek yazdım. Fazla edebi özelliklerini düşünmeden, duygularımı aktardım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!