Be Adam! Şiiri - Hulusi Boz

1
Muhalif rüzgârda
Yelken açtın hep.
Teknen su alırken;
Allah'ı andın.
Başından bu bela
Sıyrıldığında;
Kinini kusmaya,
Devam ettin hep.
Kimsin be adam!
Nedir isteğin?
Dünyamı...
Buyur, al senin olsun.
Babanın mezarda
Küllenen cesedi;
Dinle bak hakikat
Dersini versin.

2
Bak evlat seninle
Aynı atlastanım.
Yolumun geçtiği
Noktadasın sen.
Perçin üstüne perçin
Vurdu da şeytan;
Birdaha kendime
Gelemedim ben.
Yazık...
Geç anladım;
Söylenenler hakikatmış.
Kör tesadüflere kandım
Yandım Allahım yandım!
Yolun sonunda,
Ateşlere vardım dayandım.
Yandım ki...
Hem ne yandım! ...

2007