-Kadın bağırır: Beni anlamıyorsun.
-Adam söylenir: Yine huysuzlaştın.
Kadın ağlar sözler tükenmiştir çaresizcesine,
adam düşünür yine mızmızlaştı bu diye.
Son çırpınışıdır haykırmaz, ağlamaz. Gözleri donuktur, duvardır ördüğü gün be gün,
söylenecek sözler gününde söylenmeli.
Mutluluk ertelenmeye gelmez, değer vaktinde verilmeli...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta