Be Adam Şiiri - Yunus Akkale

Bu kadar acele eder telaşı
Bilinmez hedefi, nere be adam.
Kısa yoldan zengin, ister beleşi
Kıymet ver biraz da, tere be adam.

Sarmaşıklar sarar, her yandan kökü
Atlar yerde, eşekler çekiyor yükü
Ezelden tapula, elde et mülkü
Sahiplen bu kadar, yere be adam

Kokudan anlarsın, domuzun leşi
Gündüz sarhoş gezer, gecede keşi
Güvenme hiçbir zaman, devrin kalleşi
Aldırma alında kire, be adam.

Çıkar için harcar, yok ahde vefa
Yalan olur han, hamam bunca sefa
Unutur adını bilmez çok defa
Aklın kulanda sere, be adam

Zarar yok her türlü, ticareti karda
Yürür gezer belli, izleri karda
Kuruşa köle, nasıl bir tamahkârda
Satarsın binini bire, be adam.

Kalmaz Dünya bil ki, adı fani
Geldi kondu bir zaman, gider ani
Gül açar belki, beklide zebani
Yolun sonu varır, mezara be adam.

Ecele durulmaz her daim karşı
Giderken akar gözünden yaşı
Yaşarken gözledin etrafı şaşı
Su akar bulanır dere be adam.

Yap hayır elinle kurtarsın seni
Gidilmez denizde yırtık yelkeni
Çevir çevirde yön vermez dümeni
Hesabı elbet mahşere be adam

Özler dururda bereketi eskide
Hanımda idare bütün yetkide
Az dokun kıyamet kopar tepkide
Boğuldun batakta şere be adam

Yunus akıbeti bil bir gün uykuda
Ümit var olur her zaman korkuda
Zerre zerre duyar titrer dokuda
İmanı derdine çare be adam