Be! Şiiri - Ozan Efe

anılmasın ki adı anılarıma düşmesin
sözüne kandığımın alçağın tekisin be
sanılmasın bir cadı kanılarıma taşmasın

közüne bandığımın düz çağın pekisin be
pozuna yandığımın saçağın köküsün be

sayende kurumuştu yemyeşildi gök bayır
birlikte kurulmuştu işliyordu yok hayır
haklılığı istersek haklı olanı kayır

istediğin değil mi adalet okusun be
cennetten güzel yurtta kaçağın bokusun be

beğenmedin kimseyi akıllıları süzdün
olmadık sözleriyle yalancıkları düzdün
bırakıpta gitmedin çokça canları üzdün

düşürmediğin kalmadı akıp gittin susun be
kimsecikler bilmedi bıçağa pususun be

ozan efe uçacak kıvırırsınız burun
hemencecik caymayın sözünüz sözse durun
güvenirsen halına ıslanır çabuk kurun

yıkamadın ki geçsin bacağın kokusu be
bozulmasın dünyanın güzelim dokusu be