Uyku tutmaz çarşaflara dolanıyor gece
Masum bir aşkın yüreğinden umut göçüyor
Odanın dört bir yanına sızıyor acı
Yardan geçemeyen düşünceler serden geçiyor
Aşk tüm ihtişamıyla bir kez daha kaybediyor
Kalanlar da zaten gidenleri hep mutlu zannediyor
Gece güne, gün aya, ay yıla devrediyor
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…