Uyku tutmaz çarşaflara dolanıyor gece
Masum bir aşkın yüreğinden umut göçüyor
Odanın dört bir yanına sızıyor acı
Yardan geçemeyen düşünceler serden geçiyor
Aşk tüm ihtişamıyla bir kez daha kaybediyor
Kalanlar da zaten gidenleri hep mutlu zannediyor
Gece güne, gün aya, ay yıla devrediyor
Hüzün yerleştiği yerden milim ilerlemiyor
Hangi şehre kaçsan sokakları yalnızlıktan geçiyor
Hangi yüze baksan ondan bir iz arıyor
Hangi şarkıyı duysan yüzü gözünde beliriyor
Hangi şiiri okusan sesi mısralarında çınlıyor
Olmuyor mirim olmuyor
Bazıları asla unutulmuyor..
Mutluluk insanin ayagini yerden keserken keder insanin ayagini yere daha saglam bastirir ve uyandirir.
Insanoglu bilmez ki her mutluluk kadehinin dibinde bir keder tortusu bulunmaktadir...
Kayıt Tarihi : 31.10.2016 18:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ah Min-el Aşk
![Can Çalışkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/10/31/bazilarina-8.jpg)