Ama sessiz olan ayrılıklar derin izler bırakır geride.Kolun kanadın kırılır...Bütün kemiklerin kırılıp paramparça eder de tüm organlarını:gıkın çıkmaz...
Çünkü her şeye rağmen onu kırmaktan korkarsın,bitmiş bir şeyin daha da berbat olmasından korkarsın.Oysa onu çoktan kaybetmişsindir ama yine de kaybetmekten korkarsın...
Hiçkıra hiçkira ağlamak gelir içinden, gözlerin dolar ama ağlayamazsın.İzlersin sadece...O sana türlü türlü sebepler süyler,kendince haklı sebepleri anlatır ...Sadece dinlersin...Belki bu öfke geçince her şey düzelir diye ümit eder ve susarsın...
Bir şeyler söylememek için daha fazla dayanamayıp,ağlamamak için kendini sıkarsın, dudaklarını ısırırsın... Dilinin ucundaki her şeyi,kirpiklerinin ucunda ki her damla'yı içine atarsın... O gider sen kalırsın...
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta