Bazı Şiirler Şiiri - Ömer Liman

Öyle şiir vardır, gönülden dile,
Akıpda çağlayan pınar gibidir.
Mevyesi sanattır, lezzeti çile,
Aşka, sevgilere medar gibidir.

Öyle şiirde var, heceden kaçar,
Aydınlıktan ürker, geceden kaçar,
İsini bırakır bacadan kaçar,
Seri sarhoş eden esrar gibidir.

Kiminin dalları frengistanda,
Kimileri köksüz durur tavanda,
Kimi el değmemiş acur, bostanda,
Laf salatasında hıyar gibidir.

Kimisi sevgili üstünde atlas,
Kimi şemse tacdır, mehtaba libas,
Kimisi yakuttur, kimisi elmas,
Kimisi altında ayar gibidir.

Kimini oklayıp delesin gelir,
Kimini kökleyip bölesin gelir,
Kimini okusan ölesin gelir,
Şiire kazılmış mezar gibidir.

Kimi şimşek olur, göklerde çakar,
Kimi neron gibi romayı yakar,
Kimi Fatih olur surları yıkar,
Edeb ordusunda serdar gibidir.

Kimini kenara koyuver dursun,
Kimini sat mezatlarda otursun.
Kimisinde ne ararsan bulursun,
Mal bulmuş mağribe pazar gibidir.

Kimisi heceyle uyumlu nesir,
Okurken zevkine olursun esir,
Kimi bengisudur kimisi iksir,
Kimisi varlığa miyar gibidir.

Kimisinin ne idüğü belirsiz,
Kimisi manasız, zevksiz, fikirsiz,
Kimisi hayadan, ardan zincirsiz,
Sanata vurulan hızar gibidir.

Kimi karanlıkta bir lamba, ışık,
Kimi hayat olur tenle barışık,
Kimine tutulur olursun aşık,
Başını döndüren nazar gibidir.