Bin elin bir eli yok ellerimde

uyandım üç tütün aç karnına
korkunç çirkinim aynalarda
şahsi değil bu içim ölüyor
bazı şeylere efsunlu baktım

ince sızılar ağır basıyor
vahşet kırgınım burada
şahidim yok suçluyum
gözlerimden astım kendimi.

yaşamaya karıştı kalbim
bin elin bir eli yok ellerimde
dehşet çirkinim gözlerde
yüksek irtifalardan itildim.

kaburgama zehirler döktüm
takılı kaldı aklım çatılarda
muazzam yalnızım kendimle
her uykuları ölürüm gibi uyudum.