Bakın, şu yaşama maratonuna;
Kimi 100’ler, kimi basmaz 10’una;
Birkaçının daha geldik sonuna..
Artıyor bu işe hayranlığımız;
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Artık dostlar bizi aramayacak,
Felek tekmesini vuramayacak,
Orda işimize yaramayacak
Okeyde, tavlada uzmanlığımız;
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Bir tarafta betonarme yapılar,
Bir tarafta gecekondu tapular;
Yeşilliğe kapanıyor kapılar.
Nerde kaldı bizim Sinan’lığımız?
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Münker-Nekir, “Bunlar pistiler” der mi?
Kaç kula su verdik, testiler der mi?
“Beni rızan için kestiler” der mi
Hakk’ın huzurunda kurbanlığımız?
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Bir atom düşünün protonu yok:
Namazımız bile öyle, fonu yok.
Günahlarımızın başı sonu yok.
Tek umudumuz var: Pişmanlığımız.
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Sevdiğimiz bize helâl olmadı,
Yolumuza taş koymayan kalmadı,
İki gönül bir araya gelmedi,
Seyran olamadı samanlığımız,
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Yılanın başını erken ezmedik;
Sevdamızı seller bastı, sezmedik.
Gerçi ömür boyu bekar gezmedik,
Bir gün elden gitti sultanlığımız.
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Biz gidince değişecek mi dünya;
Turist çekecek mi Mevlânâ, Konya;
İcat olacak mı uçan takunya;
Yoksa sürecek mi Şaban’lığımız?
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Yunanistan yine kuduracak mı,
Kıbrıs’ta masaya oturacak mı,
“On iki mil” diye tutturacak mı?
Ne olacak kıta sahanlığımız?
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Her geçen gün biraz da siz yağlanın,
Barfikslerde biraz da siz sallanın,
“Ab Shaper”ı biraz da siz kullanın,
Size miras kalsın şişmanlığımız;
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
Ruh bitecek can denilen bankada,
Birkaç zincir eksilecek halkada,
Gözlerimiz kalmayacak arkada,
Şükür, kimseye yok düşmanlığımız;
Bitiyor dünyada mihmanlığımız.
7 Ağustos 1999
Kayıt Tarihi : 13.9.2015 13:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!