Bazı İnsanlar Annesiyle Hiç Tanışmaz

Anne; büyüdüm bak
Seni görmeden
Sesini duymadan
Bir kez olsun ANNE diyemeden
Sarılmadan,dizlerine şu öksüz başımı koyamadan
Saçlarım bir kere bile okşanmadan büyüdüm...

Gecelere sarıldım anne
Geceleri bekledim ağlamak için
Hece hece şiirlere sarıldım
Kendi yazdığım dizelerle...
taradığım saçımı
Her bir kelimesiyle okşadım ...

Anne; büyüdüm bak
Emekleyerek değil, ağlayarak büyüdüm
İçimde kocaman, kapanmayan bir boşlukla büyüdüm
Ayağıma çelme takan çok oldu
Koşarak, coşarak değil
Kanayan dizlerimle sürünerek büyüdüm...

Büyüdüm anne
Sevilerek değil...sövülerek büyüdüm
Sevilerek değil...dövülerek büyüdüm
Ne zaman gülmeye kalksam
Yarıda kaldı gülüşlerim
Ne zaman yaşamaya çalışsam
Ne bir eksik
Ne bir fazla ölüşlerimle büyüdüm...

Saçların düz müydü
Yoksa kıvırcık mıydı
Gözlerin ne renkti anne
Anneler neye benzerdi
Sevdiğin rengi söylediler bana
Sen seviyorsun diye
Ben de turuncuyu seviyorum
Kızıl göğün rengiyle
Sonbaharın sarı yapraklarını karıştırıp
Dört mevsimi turuncuda topluyorum

Anne; bak büyüdüm
Yara' larıma
Yarım' larıma
Yama' larıma rağmen
Yarın' larıma inat büyüdüm...
Keşke sen büyütseydin beni
İnsanlar seni değil
Keşke sen insanları anlatsaydın bana...
Ne kinim var sana
Ne de nefretim
Ne sevgim var sana
Ne de bir hissim...
Büyüdüm anne
Yürek evim yanık
Kolum kanadım kırk
Gönül yurdum yıkık büyüdüm

Anne;
Büyüdüm bak
Acılarım,dertlerim de benimle büyüdü
Hayallerim,olmazlarım büyüdü
Ben büyümeyi hiç sevmedim
Kimleri kalbimi kırdı
Kimileri beni üzdü
Keşke yeniden doğsam
Bana emeklemeyi sen öğretsen
Yaşanmışlıklarımı,
kırıklıklarımı alsan ve beni yeniden büyütsen olmaz mı

Kimsesizim anne
Annesizim
Sensizim anne
Kimi aradığımı bilmeden kimsizim, kimliksizim anne
Sevgini tadamadım ama ...sokakta gördüğüm her çocuğun başını anne gibi okşuyorum...
Seni tanımadım ama ...tüm anneleri seviyorum
Sokakta,caddede yürürken yaşlı annelere
Adımlarımla değil, yüreğimle,ruhumla eşlik ediyorum...

Bazı insanlar annesiyle hiç tanışmazmış
Ben de seninle hiç tanışmadım
Annesini kaybenleri gördükçe
Üzülüyorum çok üzülüyorum
Onlar üzüldükçe
Onlardan çok kendime üzülüyorum
Onlar var olan bir anneyi kaybettiler...diyorum
Ben ise hiç bulamadığım birinin kaybıyla çıldırıyorum...

Anne büyüdüm bak
Nihavend şarkıların gölgesinde nihayete ererek büyüdüm
Annesizliği anlatırken
Kelimelerin kifayetsizliğini yazarak büyüdüm
Sen olsaydın yanımda
Sen olsaydın solumda ömrümün sonuna kadar...
Sana anlatırdım utana utana... aşık olduğumu
Sana anlatırdım ömürlük aşkımı...
Tıpkı senin gibi ona da kavuşamadım
Ona da ulaşamadım anne
Elim yetmedi... gözüm görmedi
Tıpkı sen gibi adı saklı
Tıpkı sana giden yollar gibi yolu kapalı
Dünya'nın tüm zahhmetine inat
Umudum ahiret
İkinizle de buluşacağım tek yer ise Cennet...
Benim cennetim sizsiniz.. cennetim ikiniz anne...📌