Bazı insanların yürekleri büyüktür kendilerinden,
Gülüşlerinde saklarlar geçmişinden emanetleri...
Elmastan tılsımdır gözyaşları; paylaşmazlar!
Kan davası gibidir sevgileri; geçmez-bitmez...
Kopmadan, bir bütün durmanın o zorlu metaneti,
Taşınır iliklerinde, derinliklerinde...
Misyoner duruşları üfürülmüş gibidir kulaklarına,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta