Bazi adamlar vardir ki,bir an tebessüm etmeniz için yavasça birakir dünyayı avuçlarinizin içine;asil dünyanizin kendisi oldugunu bilmeden.
Ay, gökyüzüne yükselmek istemez o bazi adamlarin balkona çıktığı gecelerde:
Ikiye bölünmeyeyim kiskançliktan diye.
O bazi adamlar, kaybedince degil;her an bilir degerinizi.
O bazi adamlarin ugrunda yürürken yorulmak, en güzel yataklarda dinlenmekten daha çok huzur verir insana.
Bahar dalina döner içindeki bütün kurumus dallar,o adamlarin bir bakışıyla.
Parmaklarin ucunda ellerini kenetleyen eller, firar etmeyi hiç düsünmedigin bir hapishane olur;her sabah onun kalbinde yattigina yeniden sükrettigin.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta