Bazı adamlar vardır Şiiri - Furkan Dağtaş

Bazi adamlar vardir ki,bir an tebessüm etmeniz için yavasça birakir dünyayı avuçlarinizin içine;asil dünyanizin kendisi oldugunu bilmeden.
Ay, gökyüzüne yükselmek istemez o bazi adamlarin balkona çıktığı gecelerde:
Ikiye bölünmeyeyim kiskançliktan diye.
O bazi adamlar, kaybedince degil;her an bilir degerinizi.
O bazi adamlarin ugrunda yürürken yorulmak, en güzel yataklarda dinlenmekten daha çok huzur verir insana.
Bahar dalina döner içindeki bütün kurumus dallar,o adamlarin bir bakışıyla.
Parmaklarin ucunda ellerini kenetleyen eller, firar etmeyi hiç düsünmedigin bir hapishane olur;her sabah onun kalbinde yattigina yeniden sükrettigin.
Çünkü bilirsin ki her gece kalbinde uyuttugun insanin yataginin nerede oldugu çok da mühim degildir.
Bazi adamlar,güzel sever.
Kirpiklerinizden demet yapip,içi gülen gözlerinize usulca operek birakir.
Gelecegi birlikte yasamak için yorulur, geçmise takilirken degil.
Göz göze bile gelmez diger insanlarla, onlarin bakisinin üzerinde süzülmemesi adina.
Kurallari vardir o bazi adamlarin.
Çikmazlar kirmizi cizgilerinin disina ve herkesi de almazlar o çizginin öte yanina. Aldiklari disinda da herkesin üstünü çizerler..
Bazi adamlar, ona sylediginizde once nefes verip sonra gülerler:
O gülümsemeye sarilmak isteseniz de o kadar kudretli degildir kollariniz.
Parmak uclarinizla sakallarina dokunursunuz bazi adamlarin, elleriniz kendine gelir;fakat siz sizden gitmissinizdir.
Yeni duraginiz o adamlarin baktigi yerdir.

Bazi kadinlar,bazi adamlari kitap yazacak kadar sever.
Bazi kadinlar,bazi adamlari kitaplari sevdigi gibi sever.
Bazi kadinlar,bazi adamlari kitaplardan da çok sever.
Bazi kadinlar gider,bazi kadinlar o adamlara gelmek için kendinden vazgeçer..

Ve ben bana saygı sadakat ve hakettiğim sevgi ve değeri gösteren kadını mutlu etmek için ömrümü veririm…
Benden kolayca vazgeçene değil, vazgeçmeyip benim için savaşana…