bazen her şeyi unutup dalıyoruz hayatın içine, gözümüzde sır perdeleri, güzel yaşanmışlıklar, tadı damakta olan hayaller… her şey küçük bi rüzgârda kaybolup gidiyor… ve unutuyoruz her bir şeyi…
bazen de öyle dalıyoruz ki hayatın içine, hiçbir şeyi unutmuyoruz… her şey gözümüzde büyüyor… insanları affetmeyi başaramıyoruz. allah affetmişse kul kim oluyor?
bazen bi el değiyor ve çorap söküğü gibi giden hayatımızın gediğine oturtuyor sancıları… boğazda bir düğüm yutulmayacakmışçasına, kalıyor kelimeler yerine... ama söylenmeli… ama kifayetsiz…
sonra bazen biri çıkıyor karşına “her şey güzel olacak, ben yanındayım sonuna kadar” diyor. bazen de bakıyorsun “gitmez” dediklerin gitmiş oluyor…
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta