Bazen,
Sürgünde geçer hayat, ayak uyduramazsın.
Büyür gider içindeki kuyu.
Kesişir inceden kar tabakasıyla ruhun.
O an, bir odanın gölgesine sığınırsın.
Varla yok arası
Soğuk sessizliğe dönüşür isyan.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
